Wzmacniacze tranzystorowe o brzmieniu podobnym do lampowego

Będę rozwijał jeszcze ten tekst w przyszłości, bo byłem lub jestem w posiadaniu 12 modeli z poniżej wymienionych, względnie były u mnie na odsłuchu. Testowałem także 3 klony Pass Aleph opisanych poniżej.

Często pojawia się pytanie, czy istnieją jakieś wzmacniacze tranzystorowe, które brzmią jak lampowe. Miałem doświadczenie z takimi produktami (wymienionymi poniżej), a niektóre z nich brzmiały zupełnie jak lampa. Spróbuję wykorzystać doświadczenie własne i innych aby określić, które wzmacniacze tranzystorowe najlepiej zaspokoją gusta miłośników lamp. Doświadczenie pokazuje, że w największym stopniu lampowy charakter prezentują wzmacniacze tranzystorowe Single Ended w klasie A, a najlepiej jeszcze z transformatorem wyjściowym (jak stary Pathos). Mogą mieć stopień wstępny na lampach, ale nie muszą aby uzyskać dobry lampowy całościowy charakter.

Najlepsi przedstawiciele takiej filozofii należą niestety głównie do produktów Vintage (nawet jeśli firma nadal istnieje, to produkuje obecnie bardziej uproszczone konstrukcje, które już słabiej naśladują lampę). Dzieje się tak, gdyż wzmacniacze tranzystorowe SE mają wiele ograniczeń praktycznych, są droższe w produkcji, cięższe, mimo doskonałego dźwięku.  Mają małą moc (zwykle 20-40W, maksimum jakie spotkałem to 100w), bardzo się grzeją, istotnie nagrzewając pomieszczenie jak piecyk olejowy, mimo mocy zaledwie kilkudziesięciu watów. Główną wadą jest zwykle brak wydajności prądowej, tzn że te wzmacniacze są bardzo czułe na spadki impedancji kolumn i źle wysterowują trudne kolumny o nierównej impedancji. Najlepiej więc aby były to kolumny 8 ohmowe o wyrównanej impedancji.  Niektóre takie wzmacniacze grają dobrze wyłącznie małymi z kolumnami 8 ohmowymi i to dwudrożnymi.

Powyższy pogląd mogą jednak zmienić współczesne produkty o innej, unikalnej topologi, jak Resolution Audio, który w niektórych systemach, może zagrać nie tylko jak lampa SE, ale nawet lepiej niż lampa.

Dobrze lampowy charakter naśladują nieraz hybrydy, ze stopniem wstępnym na lampach, a pozostałe stopnie na tranzystorach (ale nie single ended). Jednak nie jest to już brzmienie jak lampa, tylko podobne, ale brakuje mu już sporo do brzmienia najlepszych i mało wydajnych wzmacniaczy tranzystorowych single ended.

Pominę w zestawieniu wzmacniacze tranzystorowe, typowe piece, o ciepłym brzmieniu, często w klasie A, bo oprócz ciepłego brzmienia i wygładzonego, ich brzmienie może przypominać lampę jedynie dla niewyrobionego ucha. Niektórzy uważają, że stare Krele KSA50 i Accuphase w klasie A (A20, A30, A45 i inne), czy stary Mark Levinson 25W w klasie A mają lampowy charakter, co moim zdaniem nie jest prawdą. One po prostu łagodnie brzmią, mają zaokrąglony i mało męczący, ciepły dźwięk, ale nie ma blasku, powietrza, obecności jak z lampy. Podobnie nie biorę pod uwagę wzmacniaczy cyfrowych i w klasie D, jak Bel Canto, ICEPower B&O i innych, bo ich brzmienie jest oszukane, zaokrąglone i bez emocji, jak wykastrowane i nikomu ich nie polecam. Przez chwile (wieczór – kilka dni) może się wydawać, że ich brzmienie jest super, ale potem po wnikliwej analizie okazuje się monotonne i dobre wrażenie było tylko wrażeniem, uzyskanym przez prezentowanie muzyki w jednakowy nudny „niby lampowy” sposób, bez względu na jej rodzaj. Lepszy już wtedy okazuje się często zwykły tranzystorowiec, w klasie AB. Modne i chwalone moduły Hypex – klasa D, wstawiane do aktywnych kolumn też bym stosował wyłącznie do napędzania modułu basowego. Niewprawnemu słuchaczowi może się spodobać aktywna kolumna w 100% napędzana takim modułem, ale zwykle nie jest on osłuchany z tym ile życia, namacalności, rozdrganego powietrza wokół instrumentów i obecności, alikwotów i wybrzmień, które długo trwają zapewniają dobre konstrukcje lampowe i niektóre Single Ended tranzystorowe. We wzmacniaczach cyfrowych wybrzmienia instrumentów szybko się kończą, tak jakby nagle były ucinane bez coraz cichszych wibracji, to właśnie nazywam wykastrowanym dźwiękiem.

Najlepiej lampowy dźwięk imitują:

Ze stajni Pathos

Firmę Pahtos Acoustics założyli we Włoszech w 1994r Gaetano Zanini, Gianni Borinato oraz Paolo Andriolo. Siedzibą jest Vicenza na północy Włoch. Produkty Pathosa to połączenie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Najwyższa jakość wykonania, niespotykany design, unikalna sygnatura dźwiękowa. Produkty Pathosa nie są podobne do żadnych innych na rynku, ani optycznie, ani konstrukcyjnie, ani sonicznie.

Twin Tower (integra) single ended, inpol, klasa A (35w), w układzie bez sprzężenia zwrotnego znajdują się też ciężkie transformatory. Używałem go 1.5 roku

Polecane tylko kolumny 8ohmowe i raczej dwudrożne. Dobrze spisuje się także w biamplingu z dobrą końcówką tranzystorową na bas.

• Power Output: 2 x 35 W at 8 Ω
• Frequency Response: 13 Hz ÷ 78 kHz ±0,5 dB
• THD: 0, 5% do 35w
• Signal-to-Noise Ratio: 90 dB
• Input Impedance: 100 k Ω
• Dimension (W x H x D): 470 x 240 x 450 mm
• Weight: 42 kg
• wzmacniacz ten długo gościł w moim systemie (w starej wersji z drabinką rezystorów, zamiast potencjometru z cyfrową regulacją chipem z drabinką rezystorów BB). Niektórzy twierdzą, że to starsze rozwiązanie było nieco lepsze.

InPower (monobloki) single ended, klasa A (80w) VINTAGE byłem w posiadaniu

Monoblokowe wzmacniacze Pathos Acoustics InPower reprezentują ewolucję obwodu INPOL®, oryginalnie stworzonego wraz z narodzinami zintegrowanego wzmacniacza TT. Celem projektu InPower było zaprojektowanie wzmacniacza zdolnego do napędzania wszystkich głośników. nawet w dużych pomieszczeniach, z tą samą jakością dźwięku znaną z Twin Towers.

W stopniu wstępnym pracują lampy triodowe. Zbalansowany stopień wejściowy napędza układ Podwójnego INPOL®, bez sprzężenia zwrotnego, w układzie znajdują się też ciężkie transformatory.
Uzyskano wyrafinowanie i muzykalność typową dla TT. InPower odtwarza dźwięk, który jest znakomicie „lampowy” pod względem muzykalności, ciepła i przejrzystości, z szybkością i dynamiką typową dla najbardziej szanowanych wzmacniaczy SS. InPower wprowadza na świat prawdziwie unikalnego połączenia siły i pasji.

pozostała specyfikacja:

Impedancja wejściowa: 100 kOhm

Pasmo przenoszenia: 5 Hz ÷ 60 kHz ± 0,3 dB

Stosunek sygnału do szumu: 98 dB

THD: <0,4% do maksymalnej mocy

43kg sztuka

wzmacniacz ten gościł w moim systemie

Pathos Inpol 2, hybryda Inpol klasa A (45w)

obecnie jest oferowana wersja mk2 ze zwiększona mocą przy 4ohm do 75w i wyższą ceną

Technologia Inpol 2 zbudowany jest jako hybryda z amplifikacją w klasie A (45 W) i imponująco szerokim pasmem przenoszenia w układzie bez sprzężenia zwrotnego. Brak transformatorów w układzie (uproszczony inpol). Sekcja przedwzmacniacza jest całkowicie lampową konstrukcją, zbalansowaną i zoptymalizowaną pod kątem zasilania stopnia wyjściowego MOSFET, aby uzyskać maksymalny efekt.

Classic II lub III (hybryda – integra 70w klasa AB lub zbrydżowany 270w) prowadziłem odsłuchy w wersji jako monobloki

Klasa brzmienia jednak niższa od powyższych, ale przekaz jest emocjonalny. W wersji mono, w jakiej go słuchałem dźwięk wyraźnie się poprawia. Lampowa sekcja preampu pracuje w klasie A, a tranzystorowy stopień końcowy pierwsze 12W oddaje w klasie A, by potem przechodzi do klasy AB.

• Specyfikacja
• Output Power: 2 x 70W @ 8 Ohm, 2 x 130W @ 4 Ohm,
• Inputs: 5 line, including one balanced (XLR)
• Frequency response: 2Hz ÷ 100kHz
• THD: <0.05%
• Signal/noise ratio: 90dB
• Input impedance: 100kΩ
• waga 11kg
• wzmacniacza tego słuchałem w wersji mono u kogoś z kolumnami Audio Physic
• 

.

Ze stajni Pass (ALEPH VINTAGE)

Firma Pass Labolatories Inc została założona w 1991r przez Nelsona Passa. Wkrótce po rozpoczęciu działalności biznesowej uruchomił prace nad wzmacniaczem tranzystorowym typu single-ended, pracującym w klasie A. Pierwszą konstrukcją, która trafiła do sprzedaży, była entuzjastycznie przyjęta jednokanałowa końcówka mocy. W historii Pass Labs bardzo ważnym okazał się rok 1994. Najpierw wprowadzono udoskonaloną wersję modelu Aleph, także w tym roku do Nelsona Passa dołączył Wayne Colburn, który rozpoczął prace nad udoskonaleniem przedwzmacniacza i nad nowym przedwzmacniaczem gramofonowym.

Firma Pass Labs nadal istnieje, ale produkuje obecnie typowe piece o żelaznym brzmieniu.

Uwaga: klony Passa sprzedawane i reklamowane jako świetne kopie nie brzmią tak jak oryginały, proszę się nie łudzić, że klon Aleph 3, 4, 5 zabrzmi tak jak oryginał. Przetestowałem je i mają mało wspólnego z oryginalnym barwnym brzmieniem Passa Aleph z lat 90. Klony brzmią głównie jasno, raczej szczupło i cienko. Dlatego często pojawiają się na rynku wtórym, bo ktoś kupił lub je zbudował i był niezadowolony.

First Watt J2 (25w 8ohm -13W dla 4ohm, mała moc i wydajność prądowa)

Specyfikacja: wzmacniacz mocy ze stopniem wyjściowym JFET oraz wejściami symetrycznymi i single-ended. Moc wyjściowa: 25Wpc na 8 omów (14dBW), 13Wpc na 4 omy (8dBW). Pasmo przenoszenia: 4 Hz – 100 kHz, -1 dB. Impedancja wejściowa: 100 kiloomów. Czułość wejściowa: 280 mV = 1 W, 1,4 V = moc znamionowa. Zniekształcenie: 0,025% przy 1W na 8 Ω przy 1kHz. Balanced input CMRR: -60dB przy 1kHz. szum: 100μV nieważony, 20Hz – 20kHz. Zysk: 20dB. Impedancja wyjściowa: 0,4 oma. Współczynnik tłumienia: 20. Zużycie energii: 200 W.
Wymiary: 17 „(430 mm) W przez 5,5 cala (140 mm) H przez 15 cali (380 mm) D. Waga 11,4 kg

Aleph 2s (100w)

SPECYFIKACJA

Wzmocnienie 20 dB niezbalansowane, 26 dB zbalansowane

Odpowiedź częstotliwościowa – 0,5 dB przy 2 Hz, -2 dB przy 100 KHz

Moc wyjściowa 100 W/kanał 8 omów 200 W/kanał 4 omy

Maksymalna napięcie wyjściowe 40 woltów, 10 amperów

Zniekształcenia (1 kHz) 0,5% przy 100 W, 8 omów

1% przy 200 watów, 4 omy

Impedancja wejściowa 10 Kohm,

Współczynnik tłumienia 100 nominalnie

Pobór mocy 300 watów x2

Wymiary 12 „szer. x 12″ gł. x 10,5” wys

Waga przesyłki 60 funtów.

bardzo dobry, ale trudno go kupić

Aleph 3 (30w) posiadałem dłuższy czas

SPECYFIKACJA

Wzmocnienie 20 dB

Odpowiedź częstotliwościowa – 0,5 dB przy 2 Hz – 100 KHz

Moc wyjściowa 30 W/kanał 8 omów

60 W/kanał 2, 4 omy

Maksymalne napięcie wyjściowe 23 wolty, 8 amperów

Zniekształcenia (1 kHz) 0,2% przy 30W, 8 omów

1% przy 60w, 4 omy 1% przy 60 watów, 2 omy

Impedancja wejściowa 23 Kohm

Współczynnik tłumienia 100 Przesłuch > -80 dB 20-20 KHz

Pobór mocy 250 watów

Wymiary 12 „szer. x 12″ gł. x 6” wys

Waga przesyłki 38 funtów.

wzmacniacz ten gościł kiedyś w moim systemie

Posiada małą moc, a brzmienie nie jest zbyt potężne, ale bardzo barwne. Wzmacniacz wymaga 2 drożnych kolumn o stabilnej impedancji, najlepiej 8 ohmowych

Aleph 5 (60w) słuchałem i porównywałem z Aleph 4

SPECYFIKACJA

Wzmocnienie 20 dB niezbalansowany, 26db zbalansowany

Odpowiedź częstotliwościowa – 0,5 dB przy 2 Hz -2db przy 100 KHz

Moc wyjściowa 60 W/kanał 8 omów

90 W/kanał 4 omy

Maksymalne napięcie wyjściowe 30V, 8A

Zniekształcenia (1 kHz) 1% przy 60W, 8 omów

3% przy 90w 4 omy 

Impedancja wejściowa 10 Kohm niezbalansowane, 25 Kohm zbalansowane

Współczynnik tłumienia 50 nominalnie

Przesłuch > -80 dB 20-20 KHz

Pobór mocy 300 watów

Wymiary 12 „szer. x 12″ gł. x 10.5” wys

Waga przesyłki 60 funtów.

wzmacniacz ten gościł w moim systemie

Aleph 4 (100w) wybitny, chyba najlepszy pośród modeli Aleph, ale trudno go kupić. Prowadziłem odsłuchy w swoim systemie i wcześniej u dystrybutora

SPECYFIKACJA

Wzmocnienie 20 dB niezbalansowany, 26db zbalansowany

Odpowiedź częstotliwościowa – 0,5 dB przy 2 Hz -2db przy 100 KHz

Moc wyjściowa 100 W/kanał 8 omów (producent nie podaje ile jest przy 4ohm, należy założyć, że moc nie wzrasta – nie posiada więc wydajności prądowej)

Zniekształcenia (1 kHz) 1% przy 100W, 8 omów

Impedancja wejściowa 10 Kohm niezbalansowane, 25 Kohm zbalansowane

Współczynnik tłumienia 80 nominalnie

Przesłuch > -80 dB 20-20 KHz

Pobór mocy 500 watów

Wymiary 12 „szer. x 12″ gł. x 10.5” wys

Waga przesyłki 110 funtów.

wzmacniacza tego słuchałem pierwszy raz u dystrybutora JBD w Wilanowie z kolumnami Zoller Metropolis Solution

.

Blue Circle VINTAGE

Blue Circle Inc była kanadyjską firmą z Ontario. Twórcą BC był Gilbert Yeung, który przeszedł na emeryturę w 2019, a firma została zlikwidowana, gdyż była to w zasadzie „firma jednego człowieka”. Serwis starych urządzeń Blue Circle przejęła inna firma z Kanady.

Blue Circle BC2 (75w monobloki) może wydawać się brzydki, wygląda jak stary kaloryfer, ale bardzo dobrze gra. Z odpowiednimi kolumnami w 100% jak dobra lampa, ale lubi kolumny 8ohmowe. Nie posiada wydajności prądowej, więc impedancja musi być liniowa. Dobrze spisuje się także w biamplingu z dobrą końcówką tranzystorową na bas. Był w moim systemie przez 1.5 roku.

waga 55Lbs sztuka

wzmacniacz ten długo gościł w moim systemie, jako główny wzmacniacz

Styczeń 1997 tekst Doug Schneider – DAS SoudStage!

Wzmacniacz monobloki Blue Circle BC-2

Przedwzmacniacz BC-3 firmy Blue Circle, z obudową ze stali nierdzewnej i dużymi drewnianymi pokrętłami sterującymi, wygląda na tyle inaczej, aby nadać mu charakterystyczną elegancję wizualną. Mimo to BC-3 zachowuje wystarczająco konwencjonalny wygląd, aby nie wyróżniać się zbyt daleko w tłumie. Posiadam przedwzmacniacz BC-3 i wygląda i brzmi znakomicie. Jego towarzysz, wzmacniacze monoblokowe BC-2, wznoszą niezwykłą filozofię projektowania Blue Circle na kolejny szczebel drabiny. Podobnie jak BC-3, BC-2 jest przede wszystkim projektem Gilberta Yeunga z Blue Circle.

Kilka miesięcy temu Gilbert pojawił się jako gość osobisty w moim mieszkaniu, aby zapewnić odpowiednie ustawienie swojego sprzętu. Gilbert właśnie położył drugi wzmacniacz na podłodze. Błyszcząca płyta czołowa ze stali nierdzewnej złapała cień słońca i błyszczała na mnie.

Z radiatorami biegnącymi wzdłuż górnej części wzmacniacza, wyglądają jak każda pięciocylindrowa strona silnika V-10. Są prawie tak samo duże!

Niezależnie od tego, co wybierzesz, z pewnością mają wyjątkowy wygląd. BC-2 jest długi (25,5 cala) i dość wysoki (16,2 cala), ale niezbyt szeroki (10,25 cala). Wzmacniacz jest konstrukcją monoblokową, więc potrzebne są dwa.

Chociaż panel przedni jest wykonany ze stali nierdzewnej, cała obudowa jest wykonana z drewna. Tak, drewno! Gilbert stworzył BC-2 w metalowej obudowie, ale „nie brzmiał tak dobrze” – stwierdził. Drewno natomiast miało bardziej odpowiednie właściwości rezonansowe i dlatego zostało wybrane. Dostępne wykończenia dla Twojego wzmacniacza? Standardowym wykończeniem jest czarny dąb. Opcjonalne wykończenia obejmują czerwoną wiśnię, złoty dąb i satynową czerń, a także inne wykończenia na życzenie. Według mnie wykończenie Red Cherry jest najlepsze i ładnie pasuje do moich głośników Von Schweikert VR-3 i sprzętu Sound Rack. Kiedy tego dnia Elsa wróciła do domu, ponownie westchnęła, ale uśmiechnęła się i powiedziała: „Wyglądają świetnie!”

Unikalna konstrukcja sięga do sedna wzmacniacza. BC-2 to konstrukcja lampowo-tranzystorowa z pojedynczym zakończeniem. Być może istnieją jeszcze inne tego typu konstrukcje hybrydowe, ale to pierwszy, jaki znam. BC-2 wykorzystuje

pojedynczą lampę (na wzmacniacz) do wzmocnienia napięcia. W stopniu wyjściowym zastosowano tranzystory, co zapewnia mu doskonałe możliwości napędu. Przypuszczam, że jego najbliższym krewnym będą znakomite, półprzewodnikowe wzmacniacze typu single-ended firmy Pass Labs. Podobnie jak niektóre modele Pass Labs, BC-2 zapewnia wystarczającą moc do zasilania szerokiej gamy głośników. W przypadku BC-2 daje to 75 watów na kanał. Gilbert Yeung jeździ nawet swoim własnym Martinem Loganem CLS z parą BC-2, co jest notorycznie paskudnym obciążeniem.

Wzmacniacze BC-2 po raz pierwszy usłyszałem u Stu McCreary’ego i czytałem o nich na łamach Positive Feedback. Wystarczy powiedzieć, że Stu bardzo wysoko ocenia BC-2. Słysząc jego system, mogę się tylko zgodzić. Dźwięk napędzany jego VR-4.5 jest bogaty, pełny, cudownie szczegółowy, z potężną sceną dźwiękową. Stu ma jeden z najprzyjemniejszych muzycznie systemów, jakie kiedykolwiek słyszałem.

Od tego czasu słuchałem BC-2 w różnych warunkach systemowych i w różnych pomieszczeniach. W moim pokoju korzystałem z kombinacji BC-2/BC-3 z moim cyfrowym front-endem Theta, głośnikami Von Schweikert VR-3 i Coincident Technology Troubador oraz okablowaniem Nirvana w całym pomieszczeniu. Im więcej słucham BC-2, tym bardziej jestem przekonany, że zespół Blue Circle osiągnął idealną równowagę, łącząc większość, jeśli nie wszystkie, zalety konstrukcji lampowej i półprzewodnikowej. BC-2 charakteryzuje się błyskawiczną reakcją, niesamowitymi szczegółami i nieograniczonym rozszerzeniem częstotliwości najlepszych wzmacniaczy półprzewodnikowych. Jednocześnie istnieje wspaniałe bogactwo harmoniczne i dokładność tonalna, jak w najlepszych nowoczesnych konstrukcjach wzmacniaczy lampowych. Osiąga się to bez śladu ziarnistości, zawrotów głowy, wzdęć lub nadmiernego ciepła. Głębia sceny dźwiękowej jest najlepsza, jaką słyszałem. Zarejestrowane szczegóły, atmosfera oraz poczucie powietrza i przestrzeni budzą podziw. W rezultacie, podobnie jak w przypadku przedwzmacniacza BC-3, nie mogę sklasyfikować BC-2 jako posiadającego charakter lampowy lub półprzewodnikowy. Zamiast tego po prostu prezentuje bogactwo informacji muzycznych w najbardziej naturalny i wciągający sposób.

Projekty z pojedynczą końcówką nie cieszą się reputacją basowych potworów. Zadania te zwykle pozostawia się dużym wzmacniaczom półprzewodnikowym, takim jak Krell, Classe, Bryston i Rowland, żeby wymienić tylko kilku. Podsumowując, BC-2 nie zapewnia tak dużej mocy pomieszczenia, do jakiej są zdolne duże wzmacniacze półprzewodnikowe. Ale byłem więcej niż podekscytowany, gdy odkryłem, że BC-2, napędzający głośniki Von Schweikert VR-3, osiągnął tak samo niski poziom rozszerzenia i miał szczegółowość basów dorównującą, jeśli nie przewyższającą, mojemu wzmacniaczowi Classe. To, czego ostatecznie BC-2 nie zapewnia, to surowa, nieograniczona moc. Na przykład My Classe Fifteen (175 Wpc) może produkować ścieżki perkusyjne i tym podobne z płynącym z serca uderzeniem, podczas gdy BC-2 nie zapewnia wystarczającej siły uderzenia. Jeśli potrzebujesz mocy półprzewodnikowej wykorzystującej brutalną siłę, być może lepszy będzie Blue Circle, ale założę się, że trudno będzie ci zbliżyć się do finezji BC-2.

W końcu mimo wszystko, jakkolwiek dobre są wzmacniacze BC-2 (a wierzcie mi, są aż tak dobre), przekonałem się, że posiadanie ich wymaga szczególnego rodzaju audiofila. Po pierwsze, BC-2 są nie tylko duże, ale rozpalone do czerwoności! Po godzinie słuchania wzmacniacze wywołują falę upałów, którą można poczuć z odległości trzech stóp. Jedyne miejsce, jakie mogę sobie wyobrazić, to podłoga, pomiędzy lub za głośnikami, z dużą ilością wolnego miejsca wokół – a nie dyskretnie schowane w szafce. Gilbert zapewnił mnie, że pomimo dużej ilości ciepła żaden z podzespołów nie jest obciążony więcej niż ułamek ich mocy znamionowej. Następnie należy docenić projekt, konstrukcję i wygląd. Chociaż niektórzy mogą nie zgodzić się na użycie drewna w obudowie, należy pamiętać, że drewno zostało wybrane jako pierwsze ze względu na jego specyficzne właściwości dźwiękowe. Ponadto BC-2 jest produktem wykonanym ręcznie zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Każde podwozie jest wykańczane i montowane ręcznie. Wewnętrznie nie są używane żadne płytki drukowane, całość jest okablowana punkt-punkt. Rezultatem jest, moim zdaniem, najwyższa audiofilska elegancja. Wreszcie, przy cenie ponad 6000 USD za parę potencjalny nabywca musi mieć znaczny dochód do dyspozycji. To jedyny powód, dla którego nie posiadam wzmacniaczy BC-2. Po prostu żyję w granicach swoich możliwości, te są poza nimi. Ale zazdroszczę tym, których na to stać. Osoby te zostaną poddane najnowocześniejszemu występowi muzycznemu.

Nie mam wątpliwości, że wzmacniacze Blue Circle BC-2 to kaliber referencyjny. Czy to najlepsze wzmacniacze na świecie? To niestety pytanie, na które, jak sądzę, nigdy nie będę w stanie odpowiedzieć. Biorąc pod uwagę różnorodne konstrukcje głośników, wymagania dotyczące mocy i osobiste preferencje dźwiękowe, nie sądzę, aby jakikolwiek wzmacniacz kiedykolwiek królował. Jednakże BC-2 należą do najlepszych wzmacniaczy, jakie słyszałem i jeśli kiedykolwiek znajdę się w posiadaniu dodatkowych 6000 dolarów, będę miał parę.

Na koniec:

Kosztujące około 6000 USD wzmacniacze BC-2 są bardzo drogie. Aby taki produkt mógł być rekomendowany, musi za nim stać firma zaangażowana w jego działanie. Z ulgą mogę powiedzieć, że chociaż Blue Circle może być małą firmą, przyjęła światowej klasy podejście do projektowania, pakowania i prezentacji swoich produktów. Codzienne działanie produktów Blue Circle przebiegało bez zarzutu. Wzmacniacze BC-3 włączają się po 3-sekundowym obwodzie łagodnego startu i występuje 30-35-sekundowe opóźnienie do momentu włączenia wyjścia głośnika. Żadnych stuków, stuków czy trzasków. Co więcej, Blue Circle posiada wbudowany kompleksowy układ zabezpieczający wzmacniacze i głośniki, które napędzają. Wreszcie, produkty są pakowane z dobrą dokumentacją użytkownika i dobrze zaprojektowanymi opakowaniami, aby chronić je przed zarysowaniami i wgnieceniami przez zespół UPS. Brawo Niebieskie Koło!

Wzmacniacz monobloki Blue Circle BC-2
Cena: 5999,95 USD za parę USD (w kolorze czarnego dębu)

Blue Circle Audio, Inc.
RR #1, Box A-0
Innerkip, Ontario

.

Hybrydy Lamm

Lamm Industries jest firmą drogą i jej hybrydowe wzmacniacze mocy też są odpowiednio wycenione, ale że wielu osobom ich brzmienie przypomina lampy dużej mocy, warto o nich napisać. Słuchałem ich na wystawie w Las Vegas, gdzie poznałem też Lamma.

M1.1, M1.2, M2.2, M2.2

Specyfikacja M1.2

soundstagenetwork.com, sierpień 2004 Marc Mickelson

Referencyjne wzmacniacze monofoniczne Lamm Industries M1.2

Projektanci dźwięku, podobnie jak recenzenci dźwięku, wszyscy od czegoś zaczynali. Początek Vladimira Lamma nastąpił wraz ze stworzeniem topologii hybrydowej stosowanej najpierw we wzmacniaczach produkowanych krótko pod marką Madison-Fielding, a następnie dla firmy noszącej jego imię, Lamm Industries. Hybrydowy, w pełni klasy A monoblok M1.1 był produkowany w niezmienionej formie przez dekadę, co jest znaczącym osiągnięciem w świecie audio, gdzie produkty są zwykle aktualizowane lub poprawiane w ciągu kilku lat od wprowadzenia na rynek. Recenzowałem M1.1 już w 1997 roku i stwierdzenie, że zrobił na mnie wrażenie, byłoby ogromnym niedopowiedzeniem. Przez jakiś czas używałem pary wzmacniaczy M1.1 jako wzmacniaczy referencyjnych i ostatecznie zostały one wyparte w moim systemie przez inne wzmacniacze Lamm, najpierw całkowicie lampowy ML1 typu push-pull, a następnie SET ML2.

Zbliża się zatem dekada używania wyłącznie wzmacniaczy (i przedwzmacniaczy) Lamm, a zrobiłem to po prostu dlatego, że naśladują one dźwięk muzyki na żywo w stopniu, którego nie potrafi większość innych produktów. Na rynku są wzmacniacze o większej mocy i takie, które w bardziej efektowny (a czasami subiektywnie lepszy) sposób poruszają pewne aspekty odtwarzanego dźwięku, ale elektronika Lamm nigdy nie przestaje dotykać tych z nas, którzy cenią ludzki portret muzyki, w przeciwieństwie do do takiego, który jest ściśle reprodukcją, portretem hi-fi.

Po dziesięciu latach nieprzerwanej produkcji, M1.1 stał się M1.2 i pierwszym wzmacniaczem Lamm noszącym oznaczenie Reference. Chociaż serce obwodu M1.2 Reference – zastosowanie półprzewodnikowych urządzeń wyjściowych i pojedynczej lampy 6922 – pozostaje identyczne jak w M1.1, wiele części zostało zmienionych, co nie tylko raczej inny wzmacniacz, ale także taki, który jest mocniejszy. Nominalna moc wyjściowa M1.2 Reference wynosi 110 W, co oznacza wzrost o 10% w porównaniu z mocą wyjściową M1.1. (Dzięki selektorowi obciążenia, który zmienia napięcie zasilania i prąd jałowy stopnia wyjściowego, M1.2 Reference jest w stanie dostarczyć pełną moc wyjściową klasy A do dowolnego obciążenia głośnika.) Lamm „przeprojektował głośniki wysoko- i wysokotonowe zasilacze niskonapięciowe dla przodu; wymieniono niektóre krytyczne części na wyższej jakości, które pojawiły się ostatnio na rynku; wprowadzono także pewne zmiany w stopniu wyjściowym.” Ponadto transformator mocy ma teraz odczep 230 V, więc M1.2 Reference (i nowy M2.2) działa przy napięciach 100, 120, 220, 230 i 240 woltów, 50–60 Hz. Ostatnia zmiana dotyczy ceny: M1.2 Reference kosztuje 19 590 dolarów za parę, co stanowi wzrost o ponad 1000 dolarów za wzmacniacz w porównaniu z ostateczną ceną M1.1.

M1.2 Reference wygląda identycznie jak Spartan M1.1 i moim zdaniem jest jednym z najatrakcyjniejszych dostępnych wzmacniaczy. Prawie krzyczy: „Jestem wzmacniaczem mocy!” zamiast próbować wyglądać jak serwer sieciowy lub inne urządzenie XXI wieku, którym nie jest. Podejrzewam, że niektórym audiofilom nie spodoba się jego przysadzisty, ciemny wygląd tak jak ja, ale nikt nie będzie źle oceniał obecności uchwytów z przodu i z tyłu. M1.2 Reference waży 75 funtów, a dzięki tym uchwytom noszenie go jest trochę łatwiejsze.

Jeff Fritz w naszej siostrzanej publikacji Ultra Audio jako pierwszy napisał o M1.2 Reference, w jego przypadku w ramach „Najlepszego systemu audio na świecie”. Zgadzam się z Jeffem co do ogólnej jakości dźwięku M1.2 Reference, który opisał jako „dźwięk neutralny tonalnie, ale o bogatej teksturze, który nie służy jedynie muzyce”. Jednak Jeff stwierdził, że musi się przyzwyczaić do brzmienia M1.2 Reference i że początkowo był po prostu „grzecznie pod wrażeniem”. Ja natomiast muszę dostosować się do brzmienia większości innych wzmacniaczy, zwłaszcza tych czysto tranzystorowych, dlatego tak szybko i łatwo dałem się oczarować M1.1, a teraz M1.2 Reference.

Jeden z najciekawszych eksperymentów związanych z dźwiękiem, jaki możesz przeprowadzić, jest prosty: usiądź w swoim pokoju odsłuchowym i porozmawiaj z osobą, której głos dobrze znasz (jeśli ta osoba potrafi śpiewać, tym lepiej). Kiedy się słuchamy, koncentrujemy się prawie wyłącznie na słowach, a nie na głosie mówiącej osoby, jego ataku, zaniku, wysokości, barwie i innych cechach definiujących. Jeśli słuchasz głosu, który dobrze znasz w swoim pomieszczeniu odsłuchowym – aktywnie słuchasz, tak jak robisz to w przypadku systemu audio – nie usłyszysz podobnego dźwięku z głośników. Jest bardziej stonowany, pozbawiony wyjątkowego nacisku, jaki większość sprzętu audio nadaje brzmieniu odtwarzanej muzyki. Atak i wybrzmienie nie są efektowne, ale są, a barwa, znaki rozpoznawcze tego głosu, który dobrze znasz, jest oczywista, ale nie podkreślona. Głos jest jaki jest. Ten eksperyment pokazuje, że dźwięk na żywo jest mniej dramatyczny i sensacyjny niż dźwięk odtwarzany, zwłaszcza jak my, audiofile, często go definiujemy, ale to prawda i nie można temu zaprzeczyć.

Niektórzy audiofile twierdzą, że muzyka na żywo i odtwarzana to dwie różne rzeczy i chociaż jest to technicznie prawdą, reprodukowana muzyka musi odzwierciedlać elementy muzyki na żywo, aby brzmiała wiarygodnie. „Wiarygodny” opisuje brzmienie wzmacniaczy referencyjnych M1.2, zwłaszcza według kryteriów eksperymentu „głos w pomieszczeniu”. Muzyka z M1.2 Reference brzmi po prostu realnie. Terminy „organiczny” i „naturalny” są często używane do opisania brzmienia elektroniki Lamma (użyłem ich nie raz), a tym, co starają się przekazać, jest poczucie realności i brak audiofilskiej widowiskowości, o której mówi Władimir Projekty Lamma przekazują. Chociaż w przypadku każdego wzmacniacza i przedwzmacniacza Lamm można uzyskać różne miksy i intensywności tej ogólnej charakterystyki, podobieństwo rodzinne jest zawsze obecne – i zawsze jest to coś, na co niektórzy audiofile zareagują z niemałym entuzjazmem. Ja się do nich zaliczam.

Ale nawet przy całej swojej naturalności wzmacniacze referencyjne Lamm M1.2 potrafią przekazać fajerwerki. Na przykład ich bas ma imponującą głębię i gęstość, wraz z odrobiną ciepła, która nadaje temu regionowi większą pełnię i rozkwit niż w przypadku większości wzmacniaczy czysto półprzewodnikowych. Czy to realistyczne? Dla mnie tak to brzmi, chociaż przyznaję, że bardziej napięty bas Simaudio W-6 był również bardzo spójny muzycznie. Mimo to szarpana struna elektrycznego basu jest miękka i bogata. Tak to przedstawia M1.2 Reference, który nadal zadowala się uderzeniem i uderzeniem bębna basowego.

W średnicy żaden wzmacniacz półprzewodnikowy, jaki słyszałem, nie jest w stanie dorównać M1.2 Reference, którego odwzorowanie głosu jest w dużej mierze powodem, dla którego elektronika Lamm jest nazywana przede wszystkim „naturalną” i „organiczną”. Istnieje poczucie wierności i piękna, złocista przezroczystość w sposobie, w jaki wzmacniacze referencyjne M1.2 przedstawiają środek pasma, i choć lampowe monobloki Lamm podnoszą to o krok, nikt, kto jest przyzwyczajony do często wytartych, a nawet wybielonych, środek wielu konkurencyjnych wzmacniaczy uzna wzmacniacze referencyjne M1.2 za coś gorszego niż doskonałe. Jedno z ostatnich odkryć, najnowsza płyta CD Maggi, Pierce’a i EJ, nieoficjalnie zatytułowana The Gold Album [EMPrecords CD5G] ze względu na kolor okładki, brzmi wspaniale w porównaniu z M1.2 References. Muzyka przypomina mi eklektyczny folk, w którym bawią się Holy Modal Rounders, doprawiony figlarnością The Presidents of the United States of America i słodkim głosem Maggi (nie lubi ujawniać swojego nazwiska), która brzmi bardzo przypomina Angie Hart z Frete! Jak wynika z materiałów PR, trio żyje razem jako „rodzeństwo zwyczajowe”, co może tłumaczyć wyrachowaną luźność ich muzyki. Niezależnie od tego, jakie to elementy, wzmacniacze referencyjne M1.2 przekazują je z taką szczerością i wielkością, jaką może dorównać bardzo niewiele wzmacniaczy.

Mogę mówić dalej, mówiąc o delikatnej górze, która jest całkowicie pozbawiona ziarnistości i ziarnistości, nawet przy bardzo dużej głośności; obfite drobne szczegóły; dynamiczna wydajność, której Lamm ML1.1 i ML2.1 nie mogą dorównać. Jednakże takie postępowanie tylko potwierdzi fakt, że te wzmacniacze robią wszystko na niezwykle wysokim poziomie, a tym samym zapewniają długoterminową satysfakcję – życie wypełnione muzyczną błogością. Minęło zdecydowanie zbyt dużo czasu, odkąd słyszałem M1.1, żebym mógł dokonać jakichkolwiek znaczących porównań między nim a M1.2 Reference, ale biorąc pod uwagę historię firmy, M1.2 Reference powinien znajdować się w linii produktów Lamm przez wiele lat . Dlatego będziesz miał mnóstwo okazji, aby usłyszeć referencje M1.2 i samemu ocenić. Jeśli będziesz miał szczęście, usłyszysz je napędzające głośniki Wilson Audio, dla których wydają się być zbudowane.

Jeśli bycie audiofilem oznacza dla ciebie muzykę (niestety, jest wielu audiofilów, dla których ona nie jest), wzmacniacze referencyjne Lamm M1.2 będą mądrym wyborem. Z pewnością są wyborem recenzentów i jednym z najlepszych wzmacniaczy, jakie można kupić.

Marc Mickelson

Lamm Industries M1.2 Cena: 19 590 USD za parę.
Gwarancja: pięć lat na części i robociznę, dwa miesiące na lampy.

Lamm Industries
2621 East 24th Street
Brooklyn, NY 11235

.

ze stajni McCormack VINTAGE

FIrma McCormack funkcjonowała od 1982 do 1996 roku. Potem została zlikwidowana.  Wznowiła na jakiś czas działalność w 1998 jako McCormack Audio po zakupie przez Billa Conrada i Lwa Johnsona (Conrad-Johnson) jej aktywów na aukcji w południowej Kalifornii. Obecnie nie są jednak oferowane żadne urządzenia pod tą marką, nie ma też starych zapasów, a Conrad-Johnson design inc.  oferuje jedynie serwis i upgrade starych urządzeń McCormak. Podobnie twórca marki Steve McCormak prowadzi obecnie firmę SMcAudio, która zajmuje się upgradem sprzętu.

Najbardziej znane i cenione są McCormack DNA-225, a następnie McCormack DNA-500, DNA-125 to słabszy mocowo DNA-225, ale brzmienie jest dokładnie z tej samej szkoły. Były też starsze DNA 1 i DNA 0.5.

DNA-125 jestem w jego posiadaniu

Połączenie autorytetu i finezji wzmacniaczy DNA-125, DNA-225 jest praktycznie nieporównywalne. Charakteryzuje się zarówno znakomitym uderzeniem i szczegółowością, jak i ostatecznie teksturowanym warstwowaniem muzyki z odpowiednią ilością przestrzeni i głębi. Brzmienie jest soczyste, wilgotne, tak, jakby żywa obecność zastąpiła to, co wcześniej było po prostu dobrym dźwiękiem. Przede wszystkim jest NATURALNY – naturalny w tym sensie, że jest najbliższy występowi na żywo jak można sobie wyobrazić. Dynamika? Ten wzmacniacz rozkłada to co zwykle brzmi jak jazgot, na części i przedstawia spójnie. Większość wzmacniaczy sobie z tym nie radzi. Nawet świetny Aleph2 firmy Pass Labs nie zapewniał takiej kontroli. Absolutnie solidny jak skała bas, trzewny oraz z niuansami i teksturą, bo moc 125w DNA-125 i 225w DNA-225 jest po prostu wystarczająca dla każdych kolumn. Średni bas jest tak bogaty i złożony, jak miało brzmieć nagranie i doskonale integruje się z niższym basem i jego przejściem w środek.

Dane DNA-225:

Półprzewodnikowy stereofoniczny wzmacniacz mocy z jedną parą wejść liniowych RCA

Moc ciągła: 225 W na 8 omów (23,5 dBW), 400 W na 4 omy (23 dBW) – oba kanały wysterowane

20 Hz–20 kHz, <1% THD

Czułość wejściowa: 1,25 V

Impedancja wejściowa: 100 kiloomów

Zniekształcenia harmoniczne: 0,5% (1 kHz, 8 omów)

Pasmo przenoszenia: 0,5 Hz-200 kHz, -3 dB

Stosunek sygnał/szum: 100dB

Pobór mocy: 1,1 A/130 W na biegu jałowym, 5 A/600 W dla pełnej mocy (8 omów).

trudno kupić na rynku wtórnym ten wzmacniacz, bo podaż jest mała, rzadko jest oferowany w bezpiecznym zakupie na terenie Europy

Recenzja DNA-225 w Stereophile w 2000r

ze stajni Clayton Audio VINTAGE

Firma Clayton Audio w pierwotnej formie już nie istnieje i pod dawną stroną internetową claytonaudio.com znajduje się inny podmiot, który zajmuje się innymi rzeczami niż produkcja wzmacniaczy.

Clayton Audio była firmą z siedzibą w St. Louis, zajmującą się produkcją referencyjnych wzmacniaczy dla tych, którzy cenią namacalność i elegancję naturalnego, żywego dźwięku. W tym celu firma produkowała wyłącznie wzmacniacze klasy A o jakości referencyjnej. Wzmacniacze były dziełem Wilsona Shena, byłego inżyniera projektanta IBM, który chciał wnieść część swojej wiedzy specjalistycznej do dziedziny audio. Wszystkie wzmacniacze Clayton wykorzystują precyzyjnie dopasowane półprzewodniki firmy Motorola o najwyższej specyfikacji.

Wszystkie wzmacniacze Clayton były ręcznie budowane jeden po drugim przez Wilsona Shena. Po zamknięciu firmy, można było przez wiele lat nadal zamawiać ręcznie wykonane egzemplarze, składane na zamówienie.

Clayton S40  (50w) końcówka mocy vintage, trudno ją kupić

Znamionowa moc wyjściowa: 50 watów x 2 ciągłe RMS na 8 omów, czysta klasa A, 100 watów x 2 ciągła wartość RMS na 4 omy, czysta klasa A

Zysk: 26dB

Impedancja wejściowa: 47K

Brak sprzężenia zwrotnego

Wymiary: 9,25 „W przez 20” D przez 9 „H

Ciężar 42 kg

Wszystkie wzmacniacze Claytona mają konserwatywne parametry znamionowe i posiadają ogromne rezerwy prądowe, aby z powodzeniem wysterować dowolne obciążenie głośników. Podwoją swoją moc wyjściową do 4 omów i zwiększą ją dalej do 1 oma przy pełnej stabilności. W całym urządzeniu zastosowano starannie dobrane części klasy audiofilskiej, w tym najlepsze okablowanie audiofilskie, szklane płytki drukowane ze ścieżkami z litego srebra (niespotykane w zastosowaniach audio) i kondensatory firmy Sprague, a także zaciski wiążące i wejścia RCA firmy WBT. Wszystkie elementy są dyskretne i ręcznie lutowane. W produkcie Clayton Audio nigdy nie znajdziesz żadnych elementów do montażu powierzchniowego! Wzmacniacze Clayton są zaprojektowane tak, aby radzić sobie z trudnymi obciążeniami w sposób wykorzystujący wszystkie tradycyjne zalety wzmacniaczy półprzewodnikowych – kontrolę basu, moc, dostarczanie prądu, szerokie pasmo przenoszenia – jednocześnie wytwarzając wyrafinowany, całkowicie pozbawiony ziarna dźwięk o wyjątkowej głębi i obrazowaniu, które przypomina – bez chęci naśladowania — najlepszy sprzęt lampowy.

były też modele

Clayton S70 (70w) końcówka mocy

Clayton M100 (100w) monobloki

Clayton M200 (200w) monobloki

Poniżej treść recenzji 3 wzmacniaczy Clayton IAR-80.com International Audio/Video Review

„Klasa 1a”

Clayton Audio S40 / M100 / S2000

Clayton jest obiektywnie najdoskonalszym wzmacniaczem półprzewodnikowym, jaki kiedykolwiek słyszeliśmy. Kropka.
To mówi wszystko i może wystarczyć jako całość. Ale oczywiście będziesz chciał dowiedzieć się więcej o tym niesamowitym produkcie.
Idealny wzmacniacz półprzewodnikowy powinien w przejrzysty sposób ujawniać wszystkie muzyczne informacje, które może dostarczyć źródło programu. Clayton może nam powiedzieć więcej o tym, co dostarcza nasze źródło programu, niż jakikolwiek inny wzmacniacz półprzewodnikowy.
Idealny wzmacniacz półprzewodnikowy powinien być neutralny, nie narzucać żadnej muzycznej osobowości. Po prawidłowym skonfigurowaniu, Clayton przewyższa wszystkie inne wzmacniacze półprzewodnikowe w momencie zaniku, dokładnie ujawniając sygnał muzyczny zawarty w twoich nagraniach. W równowadze tonalnej Clayton brzmi bardzo neutralnie. Pozwala uniknąć typowych pułapek w paśmie stałym w czułej wyższej średnicy, gdzie bipolarne wzmacniacze wydają się brzmieć jasno, naprzód i agresywnie, podczas gdy wzmacniacze FET wydają się brzmieć wgłębione i grzecznie powściągliwe.
Clayton jest również bardzo neutralny w odniesieniu do jakości tonalnej (zasadniczo trudny problem). Kilka innych doskonałych wzmacniaczy półprzewodnikowych nadaje spójną, ale nieco twardą i analityczną jakość tonalną całej muzyce, podczas gdy inne doskonałe wzmacniają konsekwentnie subtelną (i wprawdzie bardzo eufoniczną) płynność całej muzyki. Sam Clayton może być prawdziwym kameleonem. Jeśli na nagraniu znajduje się płynnie brzmiący nylonowy struny gitarowy, Clayton pozwala mu brzmieć płynnie, bez dodawania twardego szkliwa lub zatrzasku, który jest tak typowy dla brzmienia półprzewodnikowego. Jeśli istnieje trąbka z metalicznym zgryzem, Clayton pozwala jej brzmieć gryząco i ostro, bez zmiękczania, jak robią to niektóre wzmacniacze półprzewodnikowe i wiele wzmacniaczy lampowych.
Idealny wzmacniacz półprzewodnikowy powinien być szybki i niezmiernie szybki. Jak już wspominaliśmy wcześniej w poprzednich recenzjach IAR, prawdziwym dźwiękowym dowodem na bardzo wysoką prędkość jest przewiewna delikatność, a nie twardy, przejściowy atak, który imponuje naiwnym audiofilom. Silny atak wysokich tonów, objawiający się dźwiękiem w ciele stałym, jest w rzeczywistości dźwiękowym sygnałem, że wzmacniacz blokuje muzyczne informacje na szybkich przejściach, a zatem nie może w przejrzysty sposób ujawnić subtelnych szczegółów brzmienia muzyki, które zawsze towarzyszą każdej przemianie. Clayton, podobnie jak najlepsze wzmacniacze Electrocompaniet, jest tak szybki, że przejściowe ataki muzyki kończą się, zanim w pełni zarejestrują się w uchu / mózgu. Dzięki temu te przejściowe ataki wydają się naturalnie przewiewne, słodkie i delikatne,
Idealny wzmacniacz półprzewodnikowy powinien mieć doskonałą jakość basu, z głębokim przedłużeniem i ciasną kontrolą głośnika, bez kolorowego huku lub błotnistości. Wiele solidnych wzmacniaczy mocy dobrze tu działa, a Clayton jest tam wśród najlepszych. Idealny wzmacniacz półprzewodnikowy powinien być cicho cichy, zarówno pod względem elektrycznym, jak i mechanicznym. Clayton jest.
Najlepsze wzmacniacze mocy mają świetne obrazowanie stereo, co wynika nie tylko z dobrej separacji kanałów (w tym dynamicznej separacji za pośrednictwem zasilacza), ale również z doskonałej wewnętrznej przejrzystości. Tylko najbardziej przezroczyste wzmacniacze mogą odsłonić subtelne wskazówki, które pozwalają usłyszeć głębię, szerokość i atmosferę 3D, które zostały uchwycone w dobrym nagraniu stereo. Doskonała przezroczystość Claytona jest z pewnością głównym czynnikiem nadającym temu wzmacniaczowi znakomitą zdolność przetwarzania obrazu.
Idealny wzmacniacz półprzewodnikowy powinien brzmieć bardzo czysto i czysto, bez zniekształceń, grundge ani kruchości (co może być oznaką dystansowego zniekształcenia rzędu nieparzystego). Clayton, odpowiednio skonfigurowany, brzmi pięknie, nieskazitelnie i czysto, ale bez przechodzenia za burtę w niepłodność. I wydaje się to czyste nawet w trudnych warunkach, a nawet przy złożonym materiale programowym, a nawet na umiarkowanie głośnych poziomach przed przycinaniem. Wiele innych wzmacniaczy zaczyna brzmieć skompresowanym, błotnistym, zagmatwanym lub wręcz grundgy w złożone obciążenia i / lub gdy muzyka staje się skomplikowana. Ale Clayton pozostaje czysty, czysty i przejrzysty, wykonując doskonałą robotę, wykonując złożoną muzykę, taką jak utwory na chór i orkiestrę.
Idealny wzmacniacz półprzewodnikowy powinien brzmieć dynamicznie, żywy i otwarty, z nieograniczonym współczynnikiem szczytu. Jest to bardzo ważne z uwagi na dźwięki, ponieważ wysokie chwilowe szczyty, dzięki którym można usłyszeć muzykę na żywo, pomagają odtworzyć nagranie w sposób realistyczny. Te chwilowe szczyty są kompresowane w amplitudzie lub wydłużane w czasie przez mniejsze wzmacniacze, ale Clayton odtwarza te szczyty w sposób czysty, szeroko otwarty i z żywą dynamiką (pod warunkiem, że nie uruchamiasz wzmacniacza poza jego mocą wyjściową). Clayton bardzo dobrze ożywia muzykę.
Konstrukcja podstawowego podwozia Clayton jest niezwykła, z dużą głębią, ale bardzo małą szerokością (panel przedni ma zaledwie 9 na 9 cali na S40 i M100). Celem tego kształtu jest umożliwienie umieszczenia zespołu obwodów na bardzo małej przestrzeni, dzięki czemu długości przewodów są bardzo krótkie. Przyczynia się to do niebywale szybkiej prędkości Claytona, a także do jego dźwiękowej przejrzystości. Zapewnia również bardzo kompaktowy tylny panel, dzięki czemu złącza wejściowe i wyjściowe są bardzo blisko siebie. To stwarza niewielką niedogodność podczas początkowego podłączania wzmacniacza, ale Clayton brzmi tak dobrze, że nie będziesz chciał go rozłączyć (przynajmniej na kilka lat), a zatem ta niedogodność jest jedynie drobną jednorazową uciążliwością. Nawiasem mówiąc, kolumny łączące głośnik WBT są masywnymi, pięknie funkcjonalnymi jednostkami.
Cała górna część obudowy jest zajęta przez płetwy grzewcze, które są konieczne, ponieważ Clayton jest w pełni klasą A. Wzmacniacze True Class A mają tę zaletę, że brzmią bardzo czysto i przeźroczyście przy niskich poziomach głośności i utrzymują te zalety, gdy muzyka staje się głośniejsza i / lub bardziej złożona. Wynika to z faktu, że prawdziwe obwody klasy A, gdy są dobrze zaprojektowane, mają tę zaletę, że są odporne na stres, co oznacza, że ​​ich warunki pracy w obwodzie pozostają prawie takie same, bez względu na poziom lub złożoność sygnału muzycznego (patrz IAR Journal 1-2 dla dalszych dyskusja na ten temat).
Podczas naszej oceny Clayton odkryliśmy kilka czynników, które sugerują, że znakomicie odkrywająca prędkość, przezroczystość i dynamika Claytona wynika częściowo z bardzo niskiego impedancji połączenia obwodu z linią elektryczną za pośrednictwem zasilacza. Jak omówiono w IAR Journal 1-2 i kolejnych artykułach IAR, układ wzmacniający wzmacniacza faktycznie działa jedynie jako zawór, a prawdziwe źródło sygnału wyjściowego wzmacniacza pochodzi z linii energetycznej za pośrednictwem zasilacza. Układ wzmacniający, który zajmuje tak zwaną ścieżkę sygnału, jest jedynie bramką, która moduluje energię, która faktycznie pochodzi z linii energetycznej i jest dostarczana z zasilacza.
Twoja linia energetyczna jest w rzeczywistości bardzo szybkim, bardzo niskim impedanckim źródłem energii. Jeżeli zasilanie wzmacniacza podnosi impedancję źródła i / lub jest powolne lub blokuje energię w jakiś sposób, to wzmacniacz jako całość nie może emitować energii tak szybko, tak czysto, tak przejrzysto, jak powinien, bez względu na to, jak dobrze obwód w tak zwanej ścieżce sygnałowej. Wydaje się, że Clayton ma bardzo bezpośredni dostęp do swoich zacisków wyjściowych z powrotem do zalet linii energetycznej. Innymi słowy, obwód zasilania elektrycznego i ścieżki sygnału Clayton nie pogarsza prędkości niskiej impedancji i dostarczania energii dostępnej z linii energetycznej.
Ten bezpośredni dostęp do zalet linii powerline z pewnością przyczynia się do kluczowych cech dźwiękowych Claytona, wspomnianych powyżej, doskonałej przejrzystości, szybkości, otwartej i energetycznej dynamiki i czystej czystości. W każdym wzmacniaczu energia i prędkość wyjściowa pochodzą z linii energetycznej, a Clayton, dzięki lepszemu obwodowi i mniejszemu obwodowi między linią elektryczną a wyjściem, zarówno w swoim zasilaniu, jak iw obwodzie przetwarzania sygnału, daje więcej możliwości. energia i szybkość, z których jest zdolna linia energetyczna, większa energia i szybkość, których wymaga reprodukcja muzyki, jeśli ma być żywy i realistyczny.
Ponieważ jest on tak przejrzysty, Clayton bardzo dobrze ujawnia jakość sygnału wejściowego. W ten sposób ujawnia się jakość twoich źródeł programu. Oczekuj, że Clayton będzie szczery i nie spodziewaj się, że ukryje błędy w źródłach programu muzycznego pod kocem płynnej płynności lub miękkiego rozmycia. Clayton również bardzo odkrywa jakość swojego innego sygnału wejściowego, wejścia linii energetycznej. Okazało się, że Clayton jest bardziej krytyczny pod względem jakości używanego przewodu zasilającego niż jakikolwiek inny wzmacniacz, który oceniliśmy. Z seryjnym standardowym kablem sieciowym IEC (takim jak standard z Clayton), dźwięk wzmacniacza ma nieco kruchy i solidny odlew, podobnie jak wiele innych doskonałych wzmacniaczy półprzewodnikowych. Opcjonalny przewód zasilający premium firmy Clayton wyeliminował to zabarwienie, wykazując, że zabarwienie pochodzi z ogólnego przewodu zasilającego, a nie z samego wzmacniacza. Kabel zasilający Pandora (wyprodukowany przez VansEvers) okazał się jeszcze lepszy. I, aby być całkowicie szczerym, najlepsze brzmienie pochodzi z eksperymentalnego przewodu laboratoryjnego (który niestety nie spełnia standardów bezpieczeństwa UL).
Tak więc, dla koni pełnej krwi pełnej, takich jak Clayton, ważną częścią prawidłowej konfiguracji dla najlepszego dźwięku jest przewód zasilający premium. To zamieszanie nie jest wadą Claytona; jest to raczej hołd złożony Claytonowi, a ponadto jest to kolejny dowód na naszą ocenę, że ten wzmacniacz niezwykle odkrywa przejrzystość. Chcemy, aby idealny wzmacniacz był możliwie jak najbardziej odkrywczy i możliwie neutralny. Niektóre inne wzmacniacze, na przykład te ze złożonym lub powolnym zasilaniem, często narzucają odgłos ich zasilania na wyjściu, a możliwości brzmieniowe wzmacniacza są często ograniczane przez jego zasilanie.
Kiedy samo źródło zasilania staje się czynnikiem ograniczającym, wtedy jakość przewodu zasilającego nie ma znaczenia, ponieważ zasilanie wzmacniacza jest najsłabszym ogniwem w łańcuchu, a zatem nie jest możliwe (podobnie jak wzmacniacz całość) odkrywania różnic między przewodami zasilającymi, a nawet ujawniania wielu innych informacji na temat sygnałów wejściowych wzmacniacza, w tym muzycznego sygnału wejściowego, jak również energetycznego sygnału wejściowego energii. Z drugiej strony, z bardzo odkrywczym wzmacniaczem, takim jak Clayton, będziesz w stanie usłyszeć i docenić różnice pomiędzy sygnałami muzycznymi lub występami, a także różnice między różnymi źródłami energii (np. Za pomocą różnych kabli zasilających), które, jak Zapamiętajcie, są prawdziwe źródło wyjścia wzmacniacza. Właśnie dlatego Clayton najlepiej ujawnia własną neutralność (np
Mimo że Clayton jest wrażliwy na kabel zasilający i wymaga tego od niego, wydaje się, że zręcznie wybacza korupcję, taką jak RFI w samej linii. Celowo wstrzykiwaliśmy RFI do naszej czystej linii laboratoryjnej, a dźwięk Claytona nie pogarszał się bardziej niż inne wzmacniacze poddane temu testowi. Odkąd Clayton zaczął na wyższym płaskowyżu niż inne wzmacniacze, pozostał na wyższym płaskowyżu, nawet gdy linia elektryczna się zabrudziła. Ponieważ niska impedancja, szybki, neutralny dostęp do energii linii energetycznej wydaje się tak ważny dla sonicznej wyższości Claytona, nie zalecamy stosowania kondycjonerów liniowych szeregowo z Claytonem, chyba że masz naprawdę straszny powerh hash.
Jak wspomniano powyżej, dwoma aspektami konstrukcyjnymi, które przyczyniają się do uprzywilejowania Claytona, są jego kompaktowe wymiary (dla krótkich, szybkich, czystych ścieżek sygnałowych) i jego działanie klasy A, które wymaga dużej powierzchni żeber ciepła dla dużego ciągłego rozpraszania ciepła, które Wymagana klasa A. Te dwa aspekty projektowania oczywiście bezpośrednio sprzeczne. Całkowity obszar nagrzewnicy jest ograniczony, jeśli chcesz zachować kompaktową obudowę dla optymalnej prędkości, przezroczystości i czystości. A jeśli powierzchnia żeber ciepła jest ograniczona w czystej konstrukcji klasy A, to również ograniczona jest moc wyjściowa. Ten sam podstawowy obwód Clayton jest dostępny w kilku modelach. Wersja stereo S40 (2950 USD) emituje 40 watów na kanał. Nowsza wersja monobloku M100 (6500 USD / para) emituje 100 watów mocy mono z każdego podwozia, każde podwozie ma taki sam optymalny rozmiar jak wersja stereo i ma w zasadzie ten sam zespół obwodów elektrycznych (ale oczywiście poświęca się wyprowadzeniu 100 watów zamiast 40 + 40 watów stereo). Swoi S2000 zasadniczo podwaja parę monobloków M100 dla każdego kanału, podłączonych w konfiguracji zmostkowanej, aby uzyskać zrównoważony wzmacniacz stereofoniczny (podobny do nowej konfiguracji McCormack DNA-500). S2000 to z pewnością najlepsza okazja w linii Clayton, ponieważ daje ona w sumie 4 M100 amperów za jedyne 8800 $, a przy tym daje moc 300 watów na kanał (moc wyjściowa jest ponad dwukrotnie większa, gdy łączysz dwa wzmacniacze razem). okablowany w konfiguracji zmostkowanej, aby uzyskać zrównoważony wzmacniacz stereofoniczny (podobny do nowej konfiguracji McCormack DNA-500). S2000 to z pewnością najlepsza okazja w linii Clayton, ponieważ daje ona w sumie 4 M100 amperów za jedyne 8800 $, a przy tym daje moc 300 watów na kanał (moc wyjściowa jest ponad dwukrotnie większa, gdy łączysz dwa wzmacniacze razem). okablowany w konfiguracji zmostkowanej, aby uzyskać zrównoważony wzmacniacz stereofoniczny (podobny do nowej konfiguracji McCormack DNA-500). S2000 to z pewnością najlepsza okazja w linii Clayton, ponieważ daje ona w sumie 4 M100 amperów za jedyne 8800 $, a przy tym daje moc 300 watów na kanał (moc wyjściowa jest ponad dwukrotnie większa, gdy łączysz dwa wzmacniacze razem).
Warto wspomnieć, że jakość dźwięku Claytonów jest w zupełnie innej lojalności niż to, co zapewniają Krella i Levinsona. Produkty Levinson i Krell są przydatnymi porównawczymi benchmarkami, ponieważ są tak wysoko cenione przez recenzentów. Clayton brzmi co najmniej dwa razy lepiej niż wzmacniacze Levinsona i Krella, praktycznie w każdym ważnym aspekcie dźwiękowym. Clayton jest daleko lepszy: przejrzystość; zindywidualizowana rozdzielczość (zamiast miękkiego rozmazu słyszanego zarówno w Levinson, jak i Krella, zwłaszcza w kotwicach); wyrazić jeszcze delikatną szybkość (zamiast rozmytej otępiałości usłyszanej w kotwicach Levinsona i Krella); żywe i realistyczne muzyczne barwy i barwy (zamiast rozrzedzonych szarości Levinsona); czysta czystość (zamiast drobnego, piaszczystego grundge słyszanego w Krella); neutralność (Clayton jest tak neutralny, że potrafi precyzyjnie oddać skrajne dźwięki muzyki, takie jak płynność gry na gitarze przy metalowym ujęciu trąbki, podczas gdy Krell i Levinson narzucają swoje własne wygładzone barwy, okradając trąbę trochę naturalnego ugryzienia, a także obrabowanie gitary z pewnej płynności). Podsumowując, skromnie wycenione Claytony po prostu dłubią w tych droższych benchmarkach świata audio.
Potężny głośnik Clayton S2000 o mocy 300 watów na kanał powinien zapewnić Ci wszystko, czego potrzebujesz, do dowolnej kombinacji głośnika, pokoju i muzyki. Jego potężny mięsień jest konkurencyjny w stosunku do dużych potworów z Krell, Levinson, Jeff Rowland itd., A jego jakość dźwięku jest o wiele lepsza, a jego cena 8800 USD jest znacznie niższa. Nie możesz prosić o więcej. Jeśli twój budżet jest skromniejszy, okazało się, że nawet najmniejszy zasilany Clayton, 40 wat na kanał S40, może wypełnić nasz duży pokój referencyjny (30 na 25 na 14), aby zaspokoić poziomy głośności podczas prowadzenia całkiem nieefektywnych głośników. Ale ten najmłodszy Clayton nie nadaje się do wstrząsania ścianami ani do wysadzania cię z fotela. Najmłodszy Clayton wyraźnie daje ci znać, kiedy skończy ci się nad głową. Istnieje szybkie przejście od bardzo czystego dźwięku do dość brudnego dźwięku, wskazanie występującego obcięcia. Sugeruje to, że Clayton nie zawiera tak zwanych miękkich układów obcinania (i na pewno celowo tak, ponieważ sama obecność tych obwodów na ścieżce sygnału może zagrozić najwyższej jakości dźwięku, do której dąży i osiąga Clayton). Wracaj do objętości włosów i wracaj do pięknego czystego dźwięku. Clayton ma wbudowany układ zabezpieczający, który chroni przed niepożądanymi obciążeniami lub warunkami sygnału. Sprawdziliśmy, że działa bardzo dobrze, a wzmacniacz po prostu wycisza się na kilka sekund, po czym ponownie naciska na normalną pracę. ponieważ sama obecność tych obwodów na ścieżce sygnałowej może naruszyć ostateczną jakość dźwięku, do której dąży i osiąga Clayton). Wracaj do objętości włosów i wracaj do pięknego czystego dźwięku. Clayton ma wbudowany układ zabezpieczający, który chroni przed niepożądanymi obciążeniami lub warunkami sygnału. Sprawdziliśmy, że działa bardzo dobrze, a wzmacniacz po prostu wycisza się na kilka sekund, po czym ponownie naciska na normalną pracę. ponieważ sama obecność tych obwodów na ścieżce sygnałowej może naruszyć ostateczną jakość dźwięku, do której dąży i osiąga Clayton). Wracaj do objętości włosów i wracaj do pięknego czystego dźwięku. Clayton ma wbudowany układ zabezpieczający, który chroni przed niepożądanymi obciążeniami lub warunkami sygnału. Sprawdziliśmy, że działa bardzo dobrze, a wzmacniacz po prostu wycisza się na kilka sekund, po czym ponownie naciska na normalną pracę.
Kompaktowa konstrukcja obudowy Clayton pomaga zachować rozsądną cenę, ponieważ koszt pakietu w wzmacniaczach mocy jest ściśle związany z rozmiarem opakowania. I oczywiście, pod względem najwyższej jakości dźwięku, Claytony są prawdziwymi okazjami, ponieważ przewyższają one brzmienie solidnych wzmacniaczy mocy kosztujących o wiele więcej (te 30 000 + luksusowe potwory). Potrzebujesz wzmacniacza Clayton, ponieważ daje ci wgląd, pozwalając ci usłyszeć teksturę muzyki lepiej niż wszystkie inne solidne wzmacniacze. Chcesz Clayton, ponieważ odtwarza muzykę z wyraźniejszą przejrzystością, lepszą artykulacją i delikatniejszą finezją w całym spektrum niż jakikolwiek inny wzmacniacz półprzewodnikowy. Chcesz Clayton, ponieważ gra muzykę o lepszej neutralności niż jakikolwiek inny wzmacniacz półprzewodnikowy, daje płynność od gitary i metalicznego ugryzienia z trąbki z równą łatwością. Wgląd, artykulacja, neutralność. To właśnie odróżnia Clayton od innych wzmacniaczy półprzewodnikowych i stawia Clayton na wyższym plateau niż praktycznie wszystkie inne wzmacniacze półprzewodnikowe. Właśnie dlatego chcesz Clayton.
Jeśli Twój lokalny dealer nie oferuje zapasów Clayton, możesz skontaktować się z nimi pod adresem: Clayton Audio, 8151 Stratford Ave, Clayton MO 63105 USA; telefon 314-862-6017, faks 314-862-0765. Ich strona internetowa to: www.claytonaudio.com.

.

ze stajni Resolution Audio

Resolution Audio Cantata C50. Prowadziłem testy i odsłuchy tego wzmacniacza przez tydzień

W tej wersji jest to wzmacniacz zintegrowany, ale Cantata występuje także jako wersja Music Center, z wbudowanymi przetwornikiem DAC oraz obsługą muzyki przez sieć oraz pilotem w standardzie. Piękny, elegancki industrialny design, niesamowita faktura obudowy. Cantata C50 zapewnia sterowanie głośnością w domenie analogowej: w krokach 1 dB od -70 do -30 dB, w krokach co 0,5 dB powyżej. We wzmacniaczu są trzy gniazda bananowe na kanał (- + i masa). Żółte środkowe otwory są podłączeniami masowymi dla niektórych rzadko występujących głośników, takich jak Tannoy.
Wzmacniacz posiada dwa wejścia RCA  i dwa XLR, które są oznaczone jako A B C D. Regulacja głośności odbywa się za pomocą małych przednich przycisków lub opcjonalnego pilota. Pilot, który trzeba dokupić, steruje głośnością i źródłami. Potwierdzeniem każdej zmiany jest białe podświetlenie zza matrycy z otworami. We wzmacniaczu jest jeszcze wejście lan do połączenia z Cantata Media Center lub z siecią. Za pomocą aplikacji Apple poprzez sieć można także sterować wzmacniaczem poprzez produkty Apple (iPhone, iPad itp), bez udziału pilota, który z tego powodu jest opcjonalny. Wzmacniacz zawsze pokazuje literę wejściową, po której następuje numer głośności. Wyświetlacz jest bardzo duży i bardzo czytelny w całym pomieszczeniu i może być przyciemniony.

Moc znamionowa wzmacniacza Resolution Audio Cantata C50 wynosi 50 W na kanał przy 8 Ω, któremu towarzyszy wzrost napięcia 26,5 dB, nie jest dostosowany do dużych spadków impedancji . Pobór mocy w trybie czuwania jest poniżej 1 wata, podczas gdy maksymalny tryb aktywny zużywa 160 watów.

wymiary i waga, dystrybucja

43cm x 23cm x 5cm (17″ x 9″ x 2”)

6 kg (13 lbs.)

brak dystrybucji w Polsce (2020r), choć jest wielu dystrybutorów w innych krajach Europy. Niezbyt często pojawia się ten wzmacniacz na rynku wtórnym, a ceny cechują dość duże rozbieżności. W 2011r cena tego modelu wynosiła 4000$, a wersji Music Center 6850$.

obecnie jest już wersja 2.0, z poprawionym układem wyposażonym w dedykowane kondensatory T-Network w zasilaczu.

Opcjonalny pilot od wersji Media center

Wzmacniacz jest dostarczany w drewnianej skrzyni zamykanej na rzepy.

Architektura wzmacniacza jest nietypowa. Aby dowiedzieć się, jaki typ ogólnej architektury obwodów łączy ta konstrukcja, potrzebna jest krótka historia. C50 to wspólne przedsięwzięcie absolwenta MIT Jeffa Kalta i Denisa Morecrofta z brytyjskiej firmy DNM Audio. Mottem DNM jest „radykalnie inne myślenie w wysokiej wierności”. DNM słynie z pionierskich prac w obudowach z pleksiglasu, trójwymiarowych płytkach drukowanych, filtrach kompensacyjnych osadzonych w kablach i kondensatorach sieci T, z których C50 ma cztery. Platforma wzmacniacza PA3Δ zawiera wszystkie te zaawansowane rozwiązania. W przypadku C50 Jeff podpisał kontrakt z Denisem na tuning obwodów i nieco zwiększoną moc w stosunku do własnych maszyn. Obwód rozpoczyna się stopniem wzmocnienia wzmacniacza operacyjnego, po którym następuje regulacja głośności PGA-2320 i układy bipolarne. Kończy się to uzupełniającym stopniem wyjściowym klasy A / B.

Jego mosfety są odsprzęgane 5-milimetrowymi przekładkami z tlenku glinu o dobrej przewodności cieplnej bez właściwości magnetycznych, aby uniknąć interakcji prądów wirowych z metalową obudową Resolution. Zasilacz zawiera unikalną regulację prądu stałego, jego mały toroid jest przeznaczony do wszystkich funkcji przetwarzania, wyświetlacza i trybu czuwania. Spędzono dużo czasu na doskonaleniu brzmienia, także dla niskich poziomów odtwarzania, których wielu użytkowników faktycznie słucha przez większość czasu. Strojenie obwodów wykorzystuje ugruntowane podejście Denisa do eliminacji mikrooscylacji ultradźwiękowych i zniekształceń intermodulacyjnych, które zwykle są spowodowane błędami sprzężenia zwrotnego.

Wiele lat temu Denis podjął badania nad projektowaniem sprzężenia zwrotnego wzmacniacza, aby odkryć pewne kluczowe zasady, w dużej mierze ignorowane przez projektantów audio. Zasady te są oparte na konwencjonalnej teorii sterowania. Ponieważ są stosowane ultradźwiękowe zakresy częstotliwości to nie mają jednak wpływu na konwencjonalne pomiary wzmacniaczy audio. A jednak są wyraźnie słyszalne! W rzeczywistości końcowe strojenie wzmacniacza odbywa się na ucho, przy niewielkich zmianach w zakresie od 100 kHz do 1 MHz.

Konfiguracja

Wzmacniacz był podłączony do DAC L1541 Gold oraz kolumn na głośnikach kewlarowych Scan speak 18W 8546 z wysokotonowym Esotec D260 Dynaudio, w okablowaniu RCA XLO Signature, kable głośnikowe zielone Ortofon 8N, zasilający to Audio Note ISIS.

Brzmienie

Lepszym wyborem będą kolumny dwudrożne do tego wzmacniacza, niż trzydrożne. Najlepiej aby miały 8 ohmów, ale i 4 ohmowe dawały radę, byleby impedancja była liniowa. W kolumnach trzydrożnych często jest więcej anomalii w impedancji i spadki miejscami do 2ohmów, a ten wzmacniacz tego nie lubi.

Pierwsze wrażenie w odsłuchu to jakby połączenie brzmienia Pathosa Twin Tower z najstarszym NAIMEM Nait, ale o większej mocy, bardzo lampowy charakter, ale całokształt pod względem perfekcyjności i wierności brzmienia  przebił brzmienie lampy 300B w klonie wzmacniacza Western Electric, na lampach 300B jakie były fabrycznie. Po zmianie lamp na PSVANE 300B UK Design, różnica ta zanikła lub przechyliła się nieznacznie na korzyść lampowca.

Niesamowite, nie wierzyłem, że tak może zabrzmieć jakikolwiek wzmacniacz tranzystorowy, który nie jest w klasie A Single Ended. Posiada on tyle emocji i życia, a do tego niesamowitą przestrzeń, powietrze, brak jakiejkolwiek granulacji, detal, porządek, dźwięk wysoki, szeroki i głęboki. Jest on tak szczegółowy, wierny oraz precyzyjny, czego nie będzie w stanie zwykle osiągnąć lampowiec. Trzeba tylko nieco głośniej słuchać Cantaty C50, bo przy cichym odsłuchu brakuje mu nieco dynamiki, co jest typowe dla wzmacniaczy tranzystorowych, bo lampy lepiej radzą sobie przy niskich poziomach.

Najniższy bas jest generalnie mało obecny, ale ten średni jest energetyczny i maskuje tą lukę. Dźwięk ma tylko mniej słodkości i lukru od dobrej lampy 300B (oraz EL34, 845) i jest nieco chłodniejszy i mniej poetycki/angażujący (nie snuje opowieści muzycznej aż tak jak trioda), ale całokształt może dla wielu i w odpowiedniej konfiguracji być ciekawszym przeżyciem niż wzmacniacz lampowy, szczególnie, że jednak moc 50W jest bardziej uniwersalna niż 7-8W. Nie o moc tu jednak chodzi, tylko o niesamowitą jakość brzmienia, a przede wszystkim wierność i dokładność. Po bezpośrednim powrocie do niezłego wzmacniacza 300B z seryjnymi lampami miałem wrażenie, że ta lampa ma mało życia, w porównaniu do Cantaty C50 Resolution Audio. Ale to jest efekt szybkiej zmiany urządzenia (bo jest zupełnie inny charakter i wyraźnie gorszy detal, wielkość sceny dźwięku w 300B), bo po dłuższym odsłuchu dobrej lampy okazuje się, że mimo wszystko ona bardziej, angażuje i łapie za duszę, mimo widocznych deficytów (gorsza gładkość, mniej powietrza, mniej wierne brzmienie, mniejsza scena itp w lampie) względem tego tranzystorowca. Wszystko zależy też od jakości lamp, gdyż po wymianie we wzmacniaczu seryjnych lamp 300B na PSVANE UK Design trudniej było się z nim mierzyć Cantacie, bo różnice były mało zauważalne lub brzmienie było lekko na korzyść Lampowego klona Western Electric.

Całościowo BRAWO dla Cantaty, może jest tylko zbyt doskonała brzmieniowo? Trudno znaleźć lepiej brzmiącego tranzystorowca.

resolution audio cantata c50 review

resolution audio cantata c 50 test

resolution audio cantata c50 opinie

.

ze stajni McIntosh

McIntosh MC754 (100w) jest modelem vintage, chociaż firma istnieje nieprzerwanie od 1949r. Wzmacniacz wygląda i gra jak lampowy, ale jest w 100% SS, brzmienie bardzo ciepłe, muzykalne, zachęcające. Świetna separacja kanałów. Wydajność prądowa słaba – raczej dla 8 ohmowych, łatwych dwudrożnych kolumn, czyli podobnie jak Pathos Twinn Tower lub Pass Aleph.

Efektywna moc wyjściowa (20 Hz – 20 kHz) stereo – 100W+100W (4ohm, 8ohm), mono- 200W (8ohm)

Impedancja obciążenia wyjściowego stereo – 4 omy, 8 omów, mono – 8 omów

Charakterystyka częstotliwościowa: 20 Hz-20 kHz+0 – 0,25 dB

Czułość wejściowa/impedancja:1,4 V, 2,5 V/20 kiloomów

Pobór energii: 400 W (maksymalna)

Wymiary: szerokość 33,3cm wysokość 14,1cm głębokość 24,4cm

Waga: 9.8kg

produkowany 1988-1992

.

ze stajni ModWright

ModWright Instruments to amerykańska firma, która powstała w 2000 została założona przez Dana Wrighta. Produkuje preampy lampowe i tranzystorowe wzmacniacze mocy. W projektowaniu wzmacniaczy mocy KWA 150 oraz młodszego KWA 100 uczestniczył Alan Kimmel. Końcówka KWA 100SE ze względu na przystępną cenę i wysoką moc to firmowy bestseller. Od KWA 150 różni się mocą i tranzystorami w stopniu prądowym (MOSFET-y zamiast bipolarnych). Nie zmieniono zasadniczej konstrukcji, która jest symetryczna. Sercem wzmacniacza KWA100 jest dzieło Alana Kimmela – pojedynczy napięciowy stopień wzmocnienia, nazwany „Monolitycznym stopniem muzycznym”.

KWA 100SE pokazuje muzykalność, przestrzeń, ciepło, ale również kontrolę basu. Pokazuje bez problemu przestrzeń i słodycz niektórych instrumentów. Bez trudu różnicuje i wydobywa kontrasty, a to przekłada się na emocje, które towarzyszą słuchaniu. Wydobywa subtelne detale nawet przy cichym graniu i jest rzetelny oraz precyzyjny, a przy tym pokazuje w muzyce ludzki wymiar.

Modwright KWA-150 lub Modwright KWA-100SE

.

ze stajni Vincent

Vincent to marka stworzona w Niemczech przez Uwe Bartel, choć produkcja odbywa się w Chinach. Niemiecka marka VINCENT została zarejestrowana w 1995 roku jako znak towarowy Sintron Distribution GmbH w Iffezheim/Niemcy. Rozwój produktu i projektowanie odbywa się w Niemczech.

Vincent SP-331 jestem w posiadaniu od 3 lat

Hybrydowa końcówka mocy Vincent SP-331, której używam od kilku lat z kolumnami Kevlar SS 18w8546 + Satoti TW29R oraz DAC 4* PCM63 + DF1704. System ten nie jest opisany na tym blogu, gdyż mam go poza domem.

Tej końcówki mocy słucham z lampowym przedwzmacniaczem Lamm Klon by Marmik i dźwięk tego zestawu jest bardzo lampowy i potężny jak z 150W z lampy 8*6550 VTL ST 150. Można nazwać go też magicznym.
Wzmacniacz skupia się na detalach i budowaniu nastroju. Delikatnie ocieplona średnica nie ocieka miodem jak lampy EL34, ale brzmi naturalnie i fizjologicznie. Mało jest dźwięków ssss więc sopran i ogólnie głosy kobiece nie są zniekształcone, czy nieprzyjemne. Występy brzmią wiarygodnie. Mocny kontrabas brzmi wybornie. Świetnie wypadają także instrumenty perkusyjne, z delikatną grą miotełek, szklistym połyskiem wibrafonu oraz bogactwem przeszkadzajek. Potężny i dobrze kontrolowany jest też bas tego wzmacniacza. Moc 150W 8ohm / 300W 4ohm się czuje. Bas bez ociągania narasta i wygasa, zapewniając z klasą stabilny fundament.

.

Inne propozycje

Niektóre konstrukcje Boba Carvera są bardzo cenione i grają podobnie do lampy. Był on jednak dość kontrowersyjnym projektantem i opinie o jego konstrukcjach bywają skrajne.

Wzmacniacze Lavardina, końcówki mocy i monobloki Electrocompaniet (byłem w posiadaniu) otrzymują wysokie oceny od entuzjastów lamp, podobnie końcówki Plinius SA-100, a także stare Naimy (najstarsze Nait, NAP 250 olive – byłem w posiadaniu) i stare Exposure Super XVIII i IV (byłem w posiadaniu) nieźle próbują naśladować lampę. Słyszałem nieraz system ze wzmacniaczem Naim, który brzmiał łudząco podobnie do lampy, ale zawsze był to system z integrą lub gdzie nie było przedwzmacniacza firmowego Naim (uważam, że stanowi on wąskie gardło w tej marce) tylko inny lepszy przedwzmacniacz.

U mnie tak gra końcówka NAP 200 sterowana z DACa Accuphase DC91, to połączenie daję na prawdę lampowe brzmienie. Powyższe propozycje mają zwykle ocieplone barwy, takie zbliżone do klasy A, albo są w klasie A (Plinius).

Wzmacniacze tranzystorowe SS o brzmieniu lampowym

Wzmacniacze tranzystorowe o brzmieniu podobnym do lampowego,lampy